تشخیص دیابت: گسست هویت

مقدمه: اگرچه توانمندی در زندگی با دیابت بدون همراهی مراقبین بهداشتی امکان پذیر نیست، اما یافته ها حاکی از ناتوانی مراقبین در تسهیل توانمندی افراد مبتلا به دیابت به عنوان یک مسئولیت حرفه ای است.  به نظر می رسد شناسایی واکنش افراد در روز تشخیص دیابت، به عنوان نخستین گام مواجهه با بیماری می تواند مراقبین را در ایفای اثربخش تر نقش خود یاری رساند. به این منظور پژوهش کنونی با هدف درک واکنش افراد در روز تشخیص دیابت، صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه، پژوهشی کیفی از نوع تحلیل محتوا است که روی 21 مشارکت کننده انجام شد. آزمودنی ها به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب و داده ها با استفاده از مصاحبه ی عمیق بدون ساختار و یادداشت در عرصه جمع آوری شد و با روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد تهدید هویت به عنوان واکنش اولیه ی افراد به تشخیص دیابت شامل زیر طبقات ترس از متفاوت شدن و احساس از دست دادن کنترل بر جسم و زندگی است که در بستری از شناخت دیابت، حمایت، باورها، ارزش ها و ماهیت بیماری جریان دارد. نتیجه گیری: تشخیص دیابت به عنوان واقعه ای تنش زا هویت افراد را در بستر فرهنگی ـ اجتماعی ایران تهدید می کند. با توجه به نقش مهم مراقبین بهداشتی در اولین روزهای تشخیص، به نظر می رسد توجه به اثرات روحی و روانی تشخیص دیابت بر فرد به واسطه ی آموزش مهارت های مشاوره می تواند حرکت رو به جلوی افراد را در مسیر توانمندی تقویت نماید.